Survival in Cuneo (Ita)
Vanaf de LGKS is het hemelsbreed maar 37 kilometer naar Cuneo, de dichtst bij zijnde stad van enige omvang, met bijbehorende faciliteiten. Over de weg is het meer als 100 kilometer!
We gokken erop dat de grote shopping mall open is op deze zondag (26 juni), we zijn redelijk door onze voorraden heen, en willen inslaan, om vervolgens vrij te kunnen kamperen. Het mag niet zo zijn. De Auchan is gesloten, en na de koele 20 graden van eerder die dag op 2000 meter hoogte, valt de 37 graden in de stad als een blok op ons.
We parkeren in de schaduw van de bebouwing, en zoeken een camperplek of camping op maximaal 30 minuten rijden. We zijn de Alpen redelijk uit, dus hier is het veel minder toeristisch. Uiteindelijk vinden we een camping in een buitenwijk van de stad.
Het is er hels. Bomvol met allemaal lokale Italianen, die behalve een tweekamer appartement in de stad, ook een jaarplaats op deze camping hebben.
De tieners mogen zelf de volumeknop van de stereo in het jeugdhonk tegenover onze staanplaats bedienen, en we vrezen voor Merels en onze nachtrust. Nu is het nog niet zo laat, en we besluiten eerst maar eens een heerlijk koud biertje te scoren in de kantine op 25 meter afstand. Wow, de wereld ziet er plotseling weer wat beter uit. Drie grote biertjes later besluiten we dat het wel leuk is om nog even te gaan zwemmen. Grote deceptie, op deze camping mag alles, behalve zwemmen zonder badmuts. We besluiten dat we dan maar net doen of Merel te klein is voor zo’n ding, en gaan met haar naar het pierebadje.
De snacks in de kantine bevallen ons niet zo, dus we vragen naar een restaurant op loop afstand. “Geen probleem, 5 minuten lopen van hier”
Het blijkt een kwartier lopen te zijn, maar dat geeft niet, want het is het beste Italiaanse restaurant waar we deze vakantie terecht zullen komen.
Te laat komen we op bed, maar hey, het is vakantie.
De volgende ochtend, maandag, gaan we wederom naar de shopping mall. We zijn er 1 minuut na opening, en het is er heerlijk rustig, en koel onder de airco’s.
Anja loopt op een sandaal en een slipper, omdat van beide er 1 stuk is. Dat moeten we eerst maar eens regelen bij de aanpalende Decathlon. Ook gelijk maar badmutsen gekocht, ook al weten we dat we die de komende 20 jaar waarschijnlijk niet nodig zullen hebben.
Na het shoppen en boodschappen doen sturen we naar het noord westen, richting Frankrijk. We willen een goede uitgangspositie hebben om morgen de Tunnel du Parpaillon te bedwingen. Het volgende hoogtepunt van onze reis.
