Een frisse bries door Ouzoud

Een lange reis over de provinciale weg brengt ons van Fes naar Ouzoud. Wat een verschrikkelijke trip! Om het maar gehad te hebben pushen we eigenlijk teveel en we komen hongerig en moe in Ouzoud aan. Gelukkig kunnen we op camping Zebra nog wat te eten krijgen en hoeven we zelf niet aan het kokkerellen.

In de schaduw van de luifel met een fris briesje uit de Atlas nemen we een verdiende rustdag. Merel wil liever rijden maar de grote hoeveelheid stenen en het frisse dompelbad weten haar over te halen het rijden even te vergeten.

Op de tweede dag in Ouzoud vermaken we ons nog steeds prima. ’s Morgens gaan we koffiedrinken bij de watervallen en na een stevige wandeling (150 meter omlaag en 150 meter omhoog) besluiten we dat het tijd is voor lunch en een middagdutje.

Ach en daar liggen we nu te snurken voor de camper, denkend aan de dag van gister en verheugend op de dag van morgen. Het worden waarschijnlijk een aantal dagtripjes in de Atlas. Verder zuidelijk is het erg warm en in het noorden is het erg benauwd. Eigenlijk zitten we hier wel best, misschien moeten we nog maar een dagje relaxen.