Marokko I
Dinsdag overgegaan met de boot van Algeciras naar Ceuta.
Een vaart van 45 minuten over een zeer ruwe zee. Maar de acupunctuur bandjes gekregen op de bruiloft lijken toch te helpen. Eindelijk een middel tegen zeeziekte.
In Ceuta zijn we eerst maar eens op zoek gegaan naar een pinautomaat. Na drie rondjes door het plaatsje hebben we die eindelijk gevonden. We konden de Passat al verkopen!!!!
Bij de grens kwamen we de andere teams alweer tegen, die stonden daar al een uur te wachten tot ze er over mochten. Wij waren in een half uurtje door terwijl een deel van die andere team nog stonden te wachten! 5 euro doet wonderen.
Het wachten bij de grens was wel indrukwekkend. Bij de grens, welke tussen een berg en de zee ligt woont een groep van duizenden vluchtlingen die elke dag staan te wachten om hun kans waar te nemen om naar Europa te gaan. Er klimmen echt gewoon mensen over het hek (nog in Marokko) om te proberen met de stroom Marokkanen die in Ceuta (een spaanse enclave) boodschappen doen mee te lopen. Indrukwekkend en schreiend.
Door de Midden-Atlas zijn we doorgegaan naar Fes, samen met team Paling en co en team Camel goes home. Super, echt een geweldig uitzicht en een mooie omgeving, we willen hier echt nog eens terugkomen om op ons gemakje de omgeving te bekijken.
In Fes hebben we geslapen op camping International, prima camping, maar van zittoiletten hebben ze nog nooit gehoord!
Fes-Marrakesh
De volgende dag van Fes naar Marrakesh, inmiddels hebben de teams de 
Moaten en de Duinkonijnen bij ons aangesloten en hebben we een leuke en gezellige groep van vijf auto’s gevormd. Onderweg een uurtje zitten picknicken en genoten van het uitzicht in de bergen. Wat een reis, wat een uitzicht geweldig!
In Marrakesh geslapen op een camping, Team
Camel goes home ging voor het eerst de tent opzetten wat voor leuke taferelen zorgde. Zeker omdat de bodem van stenen is…. Gelukkig boden de glasfiber pennen die wij bij ons hebben uitkomst.
Marrakesh-Agadir
Van Marrakesh naar Agadir was een vaag dagje. In Marrakesh werden we gebeld door het team met de Volvo 740. Zij hadden een klein brandje gehad onder de motorkap en vroegen of we ze konden helpen. Bij de Volvo aangekomen zijn Edwin en Arne direct flink aan het sleutelen gegaan. De injector bleef hangen waardoor het blok vol stond benzine. Bougies eruit en startmotor laten draaien om de benzine uit het blok te laten komen. Waarschijnlijk heeft de startmotor een vonk gegeven waardoor de benzine in de fik is gevlogen. En dat op een parkeerplaats midden in Marrakech, voor de ingang van het centraal station!
Marnix heeft een brandblusser uit zijn auto gegrepen, Edwin heeft uit het station een brandblusser gehaald en Arne heeft twee tassen uit de auto gegooid, de wagen van de handrem gehaald en iedereen gesommeerd de auto uit de rij met auto’s op de parkeerplaats te duwen. Het is goed gegaan, niemand is gewond geraakt. En Anja heeft alles gemist want die zat 100 meter verderop op drie auto’s te passen.
De Volvo is door een Toyota Landcruiser naar Agadir gesleept. Onderweg is de sleepkabel geknapt, zag er erg lollig uit.
Juist toen we zouden vertrekken belden de jongens van de Volvo Amazon, hun startmotor bleef hangen. In 5 minuten de startmotor er onderuit gehaald en de wagen kon weer rijden. Vervolgens wel een uur lang lekker gelunched, getracteerd door de jongens van de Amazon op een warm broodje met frietjes.
Om 15.00 uur zijn we uiteindelijk uit Marrakesh vertrokken om om 20.00 uur aan te komen in Agadir.
Agadir
Vandaag is een sleuteldag, we hebben de rustdag verplaatst naar vandaag om de Volvo’s te repareren. We hebben goede hoop dat de 740 weer op de weg komt, maar het is wel spannend.
Lees in de SMS op de amsterdam-dakar site meer over het vervolg.
Groeten Anja