En het regent..
Vandaag niet zo heel vroeg van start. We willen binnendoor naar Amarante, om daar de markt te bezoeken.
Het plan is om vandaar over de doorgaande weg naar Viseu te gaan, en op de stadscamping te overnachten.
Tot zover het plan; we touren rustig door de binnenlanden, en ondanks het grauwe weer vermaken we ons prima. Als we net na de middag in Amarante aankomen, wordt de markt net afgebroken. Nou ja, dan gaan we maar verder, we moeten nog een heel stukje.
Tijdens de spits in Viseu aangekomen, brengen de waypoints ons naar de achterkant van een stadspark. Geen camping te vinden. Rondje gereden, en een grote statige poort brengt ons naar…. sportvelden!
Na nog even zoeken, vragen we bij de benzinepomp. De vriendelijke dame blijkt vloeiend duits te spreken, dat helpt. Echter, wat ze ons vertelt is niet zo mooi: de camping bestaat al jaren niet meer. (Onze campinggids is 1 jaar oud…) Weet ze een andere camping? Ja, zo’n 40 km westelijk, richting de kust. En dat is een heel andere richting dan wij op willen, wij willen naar het zuiden. Inmiddels begint het donker te worden, en eten moeten we ook nog even.
Uiteindelijk bedenken we dat we naar een camping 20 km verderop in Tondela rijden. De 20 km blijkt 40 km te zijn, en daar aangekomen blijkt ook deze camping gesloten. Hoezo gesloten? Opgedoekt! Ondertussen is het echt noodweer, 21:00 uur, en door de bliksem zijn hier en daar kleine bosbrandjes ontstaan.
Redelijk surrealistisch, en met een door hormonen gestuurde zwangere vrouw naast me is het even niet zo gezellig meer. Wat nu? Wildcamperen lijkt ons even niet zo verstandig, we hebben immers geen ervaring met nachtelijke bosbranden. Dan gaan we maar in de regen naar onze kennis Anna Martine. Ze weet niet dat we er aan komen, maar als we bellen, krijgen we geen gehoor. Nou, dan ziet ze ons morgenvroeg wel op het erf staan.
Binnendoor richting Oliviera komen we wel wat blauwe lampjes en dichte “mist” tegen. De brandweerlieden vinden die bus met gele kentekenplaten maar raar, maar het vuur is niet zo spannend, door de regen zijn de meeste brandjes snel gesmoord.
Om 22:00 komen we bekaf het erf op rijden, nog steeds onder begeleiding van regen en bliksem. Alles is pikkedonker, naar later blijkt, is er geen stroom, telefoon en GSM als gevolg van het noodweer.
Anna Martine denkt heel even dat ze overvallen wordt, tot ze zich realiseert dat er twee amigoes de Hollanda voor haar staan.